نمیدونم تا حالا با وبلاگ مدرسه ی سوکورو مواجه شدین یا نه. (این وبلاگ برای یه آقا معلم خوبه و بهتون پیشنهاد می کنم دنبالش کنین. لینک وبلاگش اگه مواجه شدین تا حالا از خودتون پرسیدین این سوکورو از کجا میاد؟
خب من اومدم جوابتون رو بدم. از داستان "سوکورو تازاکی بی رنگ و سال های زیارتش" اثر هاروکی موراکامی.
یه داستان قشنگ وزیبای دیگه از هاروکی موراکامی، برای آدمایی که درونگران.
آثار این نویسنده طوریه که انگاری دارین یه موسیقی بی کلام گوش میدین. موقع گوش دادن موسیقی ما هیچ وقت منتظر پایانش نیستیم. در لحظه از اون چیزی که اتفاق میفته لذت می بریم مگه نه؟ موقع خوندن کتابای موراکامی هم باید همین کار رو کنین. در لحظه لذت ببرین و خیلی منتظر پایان نباشین. چون این نویسنده به سبک رئالیست جادویی می نویسه و گاها ممکنه پایان برای خواننده ملموس نباشه.
خب بریم سر وقت معرفی این کتاب زیبا.
