سلام سلام سلام! نمی دونید چقدر از دیدنتون خوشحالم! به به دوستای جدید می بینم خیلی خوش اومدین به وبلاگم! نمی دونین چقدر ازتون ممنونم که دنبالم می کنید امیدوارم بتونم براتون دوست خوبی باشم و پستای مفید بذارم.
خب بریم سر اصل مطلب اومده بودم که بگم روز معلم همگی تون مبارک!
بله درست شنیدین من به همتون تبریک گفتم. اونایی که شغلتون معلمی نیست می پرسین چرا؟ خب باید بگم معلم کسی که علم به دیگران می آموزه و قطعا همه ی شما ها تو زندگیتون یچیز حتی خیلی کوچیکو یاد بقیه دادین ندادین؟ علاوه بر اون همه ی بزرگترا معلم بچه هان. بزرگترا همیشه به کوچیکترا چیزای جدید یاد میدن. هر مادر و پدری هر خواهر برادری هر خاله و عمویی عمه و دایی و... خلاصه همه و همه به بچه ها راه زندگی رو یاد میدن و تو بزرگ شدن کمکشون میکنن پس اونا قطعا معلم محسوب میشن حتی با اینکه ممکنه شغل معلمی رو نداشته باشن.
وبلاگ نویسا هم که حسابشون جداست... اونا زمان میذارن و پستای جالبی منتشر می کنن از اطلاعات جدید درمورد علم و داستان و تخیل گرفته تا خاطرات و روز نوشت که همه اینا ناخوداگاه به خواننده پست کمک میکنه که چیزهای جدیدی یاد بگیره و بتونه تجربه کسب کنه تا در مواقعی درست و از غلط تشخیص بده. این موضوع نشون دهنده ی این که وبلگ نویسا هم جز بزرگ ترین معلما محسوب میشن و چون از طریق نوشته ها و تایپ کردن بقیه رو راهنمایی می کنن سخنانشون همیشه ماناست.
برای همین از همتون میخوام همینطور به نوشتن ادامه بدین تا به دانش بقیه اضافه کنید مطمئن باشین نوشته های شما ممکنه روزی یکی رو نجات بده!
بیشتر از این وقتتونو نمی گیرم مرسی که هستین و باز هم روزتون مبارک.
پ.ن: یه تبریک ویژه هم به آقا معلم وبلاگ نویس و کتابخونمون میگم که هم تو زندگی معلمه هم شغل قشنگش معلمیه. امیدوارم تو تمام مراحل زندگیش موفق باشه.
لینک وبلاگش تو پیوندها هست مدرسه سوکورو
پ.ن2: راستش یه چند وقته که به شدت درگیرم و نمیتونم زیاد به وب سر بزنم برای همین نمیتونم زیاد بیام پستاتونو بخونم و نظر بدم لطفا از دستم ناراحت نشین تابستون جبران میکنم و پستای همتونو از اول می خونم. دوستتون دارم.
