یادتون میاد وقتی کلاس پنجم بودیم یه شعر تو کتاب فارسی داشتیم به اسم کاجستان؟ اغلب بچه های ده هشتاد و هفتاد می دونن که این شعر درمورد دو تا درخت کاج بود که با هم همسایه بودن یه روز طوفان میاد و باعث میشه یکی از درختای کاج روی اون یکی بیفته. کاج آسیب دیده با شرمندگی از دوستش می خواد که چند روز وزن سنگین اونو تحمل کنه. کاج همسایه هم با مهربونی قبول میکنه و آخر داستان به خوبی خوشی تموم میشه. اما تو کتابای قدیمی داستان اینطور نیست کاج همسایه یه موجود ظالمه و نمیذاره همسایه ش به اون تکیه بده بخاطر همین سیمبانان (مامورای شهرداری) میان اون رو هم قطع می کنن و داستان اینطوری تموم میشه من پایین متن هر دو تا شعر رو آوردم. بخونین و ببنین پیامد کدوم شعر بهتره؟ و بگین نظرتون درمورد  این تغییر چیه؟  

 

شعر جدید

در کنار خطوط سیم پیام                        

خارج از ده دو کاج روییدند

سالیان دراز رهگذران                              

آن دو را چون دو دوست می دیدند

یکی از روز های پاییزی                            

  زیر رگبار و تازیانه ی باد

یکی از کاج ها به خود لرزید                       

خم شد و روی دیگری افتاد

گفت ای آشنا ببخش مرا                          

خوب در حال من تامل کن

ریشه هایم ز خاک بیرون است                   

چند روزی مرا تحمل کن

کاج همسایه گفت با نرمی                       

دوستی را نمی برم از یاد

شاید این اتفاق هم روزی                         

ناگهان از برای من افتاد

مهربانی به گوش باد رسید                       

باد آرام شد ملایم شد

کاج آسیب دیده ی ما هم                         

کم کمک پا گرفت و سالم شد

دانه ی کاج ها فرو می ریخت                      

دانه ها ریشه می زدند آسان

ابر باران رساند و چندی بعد                        

ده ما نام یافت کاجستان

 

 

شعر قدیمی:

در کنار خطوط سیم پیام
خارج از ده دو کاج روئیدند
سالیان دراز رهگذران
آن دو را چون دو دوست می دیدند

یکی از روزهای سرد پاییزی
زیر رگبار و تازیانه باد
یکی از کاج ها به خود لرزید
خم شد و روی دیگری افتاد

گفت ای آشنا ببخش مرا
خوب در حال من تامل کن
ریشه هایم ز خاک بیرون است
چند روزی مرا تحمل کن

کاج همسایه گفت با تندی
مردم آزار؛ از تو بیزارم
دور شو؛ دست از سرم بردار
من کجا طاقت تو را دارم؟!

بینوا را سپس تکانی داد
یار بی رحم و بی مروت او
سیم ها پاره گشت و کاج افتاد
بر زمین نقش بست قامت او

مرکز ارتباط دید آن روز
انتقال پیام ممکن نیست
گشت عازم گروه پی جویی
تا ببیند که عیب کار از چیست

سیمبانان پس از مرمت سیم
راه تکرار بر خطر بستند
یعنی آن کاج سنگدل را نیز
با تبر تکه تکه بشکستند.

شعر دوکاج از محمد جواد محبت